Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Aloysius Klepper - Hoezo onbegrijpelijk - 2013-03-12 Hoezo onbegrijpelijk Rare witte bleekvelden tussen huizenblokken hoog luiden geluiden klinken snerpende sitars in een ver land gammele papieren hutten dertien kinderen rijk op matrassen van televisiedozen hebben zij het nog goed in hun westelijke vodden bleekvelden vol bleke lakens kinderen mogen vouwen bootjes van crêpepapier als ze maar zoet blijven vandaag dan gaan ze lakens strijken als de koning komt zingen zij in de gloria witte lakenvlaggen geven onderdanigheid het brood wordt eerlijk verdeeld. Aloysius Klepper | |