vorige pagina 

 volgende pagina

Abraham

Niemand weet hoe oud
hij écht geworden is
die ouwe

in het grote boek staat
dat hij er wel pap van lustte
zijn kinderschare werd steeds groter

zouden wij daarom
als wij vijftig worden
een speculaaspop krijgen

daar lust ik ook wel pap van
net als zijn zeven zonen
zo werd verteld

hij wist precies
waar de mosterd stond
terwijl wij nogal eens zoeken

wat dat met speculaas te maken heeft
is mij tot heden een raadsel
maar ja, ik heet ook geen

Abraham.

©A.K.

TIRANNEN

 

Tirannen komen, tirannen gaan
gefinancierd door onze pegels
geliefd, omarmd, ja zelfs gekust
gevoed door wapenleveringen
voor export van het zwarte goud
ten koste van veel bloed en tranen
van de geknechte burgerij
 

Maar een onverwachte schietpartij
veroorzaakt opstandvonken
die overslaan naar steeds meer landen
bloedige strijd bij voorbaat verloren
dictators vallen bij bosjes om
nieuwe vlaggen worden gehesen
nieuwe leiders op sokkels gezet
 

 

Chaos en wanorde vieren hoogtij
het stromend goud bevriest, staat stil
en vindt geen uitweg meer naar derden
inkomsten drogen op en armoe tiert
verlangen naar nieuwe sterke mannen
de roep om orde wordt beloond
tirannen gaan, tirannen komen

 

©Samuel Camphuijsen 2011

IK HEB GEEN MES

 

Ik heb geen mes om stilte uit het bos te snijden
en mee te nemen naar mijn dagelijks bestaan
Ik heb geen vork om beukenoten op te prikken
en mee te nemen naar mijn keukenplaat
Ik heb geen lepel om hemelwater weg te scheppen
en af te voeren naar een verre beek
Ik heb geen schuimspaan om de grond te deppen
en vochtige bladeren mee om te keren
Ik heb geen mixer om de bodem rond te woelen
en gras of mos een eindweg te verzetten
Ik heb geen vruchtenpers om eikels te bewerken
en klaar te stomen voor verrukkelijke soep

 

Ik zou wel langer willen blijven staren in de verte
genietend van rustgevende eenzaamheid
die mij de dagelijkse zorgen even niet
doet voelen en mijn hart in evenwicht brengt
ik kan niet scheiden van die serene sfeer
die mij aan de bodem van het bos doet plakken
De stilte is te snijden maar ik heb geen mes

 

©Samuel Camphuijsen, juni 2011

Kunstland

 

Boven mij heeft “Ruysdael” wolken geschilderd

en ik over de Zijperpolder

waar van Gogh zijn tulpenstippen kleurde

tot Hazepolder en de horizon

 

mijn blik gaat naar ’t Zand

met op het pad daarheen voetvolk

als figuranten in een schouwspel

geregisseerd door boerenhand

 

snuif de geur van duizend bloemen

overgoten met lentezon

bedwelmt door stuifmeel ga je verder

bezoekt even de kunstexpo

 

komt terug op de gewone wereld

slaat de belevenis in je op

groet de medewandelaar in stilte

jij gaat terug naar huis

 

over paden zo kaarsrecht getrokken

dat je er zere ogen van krijgt

laat je drijven op een vlotbrug

schommelend in het Groot Noord-Hollands Kanaal

 

achter je, weet je ligt dat schilderij

door grootmeesters geschapen

in het oude Hollandse land

van wat ooit de Zijperpolder was.

 

©Aloysius Klepper.

 

Gedicht tentoongesteld tijdens de bloemententoonstelling in Zijpe 2011

vorige pagina 

 volgende pagina