Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Bianca Vernout - Vijf kwartier - 2018-08-17 VIJF KWARTIER ik lift altijd met je mee jij brengt mij op en neer behalve deze ene keer bleef je steken we waren met zeven personen je deed het echt niet meer de deur werd opengezet door een kleine opening werden de meiden een voor een er uitgered vanaf dat moment zat ik alleen voelde mij gevangen geen besef van tijd voerde een innerlijke strijd ik zat in mijn rolstoel met hoge nood was mijn eigen regie helemaal kwijt iemand kwam op een goed idee ging bij mij de lift in nam een steek mee ik kon mijn plas kwijt na vijf kwartier hulpeloos wachten werd er voor gekozen om met vereende krachten mij eruit te slepen zo werd ik uiteindelijk bevrijd © Bianca Vernout 06-07-2018 | |
