Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Thea de Hilster - De deur - 2014-03-25 De deur als kind zag ik ze elke dag door die deur naar binnen gaan om enkele uren later wankelend op de fiets te stappen of achter het stuur menigmaal viel er een kwamen er sirenes om wat bloed te stelpen zwaargewond waren ze nooit wat haatte ik die deur tot ik op latere leeftijd toch een keer de stap waagde en hem opende nooit had ik geweten dat het zo kon zijn vreemden werden vrienden de hele wereld kwam voorbij problemen konden worden opgelost nu kom ik er vaker lust graag een donker drankje wankelen doe ik niet de deur is geen vijand meer © Thea de Hilster, februari 2014 | |