IK HEB GEEN MES

 

Ik heb geen mes om stilte uit het bos te snijden
en mee te nemen naar mijn dagelijks bestaan
Ik heb geen vork om beukenoten op te prikken
en mee te nemen naar mijn keukenplaat
Ik heb geen lepel om hemelwater weg te scheppen
en af te voeren naar een verre beek
Ik heb geen schuimspaan om de grond te deppen
en vochtige bladeren mee om te keren
Ik heb geen mixer om de bodem rond te woelen
en gras of mos een eindweg te verzetten
Ik heb geen vruchtenpers om eikels te bewerken
en klaar te stomen voor verrukkelijke soep

 

Ik zou wel langer willen blijven staren in de verte
genietend van rustgevende eenzaamheid
die mij de dagelijkse zorgen even niet
doet voelen en mijn hart in evenwicht brengt
ik kan niet scheiden van die serene sfeer
die mij aan de bodem van het bos doet plakken
De stilte is te snijden maar ik heb geen mes

 

©Samuel Camphuijsen, juni 2011