Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Michiel de Jong - de kroning van de koning - 2013-05-19 De kroning van de koning
Na de abdicatie de balkonscène. Ontroering - een zacht fluisteren: nu even wuiven - dan verdwijnt onze prinses zichtbaar lichter. Onder het saluut van kanonniers schrijden koning, koningin, prinses en prinsesjes in koningsblauw naar de kroningskerk vol volk en hoogwaardigheden. Zo waarlijk helpe mij … en dat beloof ik galmen veelvuldig rond. Dan spreekt de koning in ronde taal over tradities en een nieuwe morgen dienen de gemeenschap met vertrouwen als rode draad. Een warm applaus stijgt op van de Dam en gans de stad bruist van oranje, oranje, oranje boven. Michiel de Jong 13 mei 2013 | |