naar daar waar
 
kroegen verlaten leeg
ziekenhuizen gespannen vol
doodgaan aan samenleven
 
ziek worden van vrijheid  
van raak me niet aan
melaatsenboogjes draaiend
 
indringende oproepen
stille verwijtende blikken
leren ons weer discipline
 
kasplantjeskwetsbaar
wassen we onze handen
kappen we onze monden
 
samen voelen samen raken verlangen
naar daar waar de golven bedaren
daar wat meer wijkt dan ons lief is
 
pieter van der kooij
20201229