Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Thea de Hilster - Tussen hemel en aarde - 2012-05-20 Tussen hemel en aarde tussen hemel en aarde op thermiek en wind zweeft ze vrij niets wat haar bindt vroeger zat ze vast aan haar aardse bestaan had kinderen te onderhouden heeft dat met liefde gedaan de vader was verdwenen kon de drukte niet aan liet niets van zich horen had haar nooit bijgestaan ze heeft hemel en aarde bewogen om vader en moeder te zijn zichzelf verwaarloosd hield vast aan schone schijn de kinderen zijn de deur uit kunnen op eigen benen staan nu heeft ze zeeën van tijd hoeft niet meer klaar te staan niets wat haar bindt zweeft vrij als een vogel tussen hemel en aarde op thermiek en wind © Thea de Hilster, mei 2012 | |