Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Michiel de Jong - Verwondering. - 2014-01-16 Verwondering Als jij je laatste eindje loopt van vroeg op naar laat onder gebeurt er soms dat wonder waar menig mens op hoopt. Was jij oogverblindend één uur ga je voor rood geef je al je charmes bloot voor menigeen opwindend. Kom je dan de polder tegen staat alles naar jouw schijn: Tochten, sloten, in gouden wegen boerenhoeven in gitzwart silhouet dichterlijke aders lopen een couplet betoverd is het lage land gelegen. Michiel de Jong | |
