Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Michiel de Jong - oog voor tijd - 2014-04-17 Oog voor tijd Als ‘t oog van de landman de zon ziet stijgen, grijpen zijn handen: Bekappen de bomen wieden het onkruid ploegen de grond graven met graagte. Wordt mijn geestesoog geraakt dan zal ik - als de landman - omwoelen de grond in m’n binnenkamers, doorvorsen mijn werken, het uitschot branden, m’n laagste zielenroerselen en mijn onhebbelijkheden door de mosterd halen. Schoon de zomer in. Michiel de Jong | |