© Copyright | Dichterskring Waterland | klik voor het CMS | e-mail: webmaster
Klik voor het laatste nieuws 1 bericht(en):
Droom Op een nacht, aardedonker lichtte jij plots op in mij gelijk vlammen in het duister terwijl het huis te slapen lag. Ik smachtte vurig, verlangend mijn zinnelijke teugels te vieren: Kruipen in jouw ontdooide huid ontfutselen dat wat jou drijft verkennen de verkleuringen van je doorbloede gemoed. Dollen langs de grenzen van wat betaamt balanceren over de toppen van genot schurken tegen de harde werkelijkheid tot, bij karmozijnrode gloed, het vuur in golven losbarst en wij buiten zinnen tot één versmelten. De dag breekt de nacht. Michiel de Jong
klik hierboven voor info & gedicht