Groen van Toen

Delvend in oude paperassen
wandel ik je verleden binnen:
stadswallen schansen grachten
de Where, jouw gouden levensader.
Vergeelde prenten verbeelden
je vergleden plantsoenen
waar het groene lover zich
speels laat weerspiegelen
in stil, rimpelend water.
Oorden van verpozen
en jong vertier.

De tijd haalde je in
vertekende je hardhandig
naar steen asfalt en beton.
- Sprong slordig met je om -

Als die oude bomen van nu
toch eens verhalen konden.


Michiel de Jong
5 juli 2012