Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Gerda Hooijberg - Onstuimig - 2018-12-06 Onstuimig het wemelt in de stad van reizigers die slalommend langs elkaar krioelen, loop weg voor al dat rumoer drijft mij de stad uit naar een plek waar rust overheerst in dit jaargetijde lengen schaduwen tussen het bont gewemel van geel, brons en roodbruine kleuren krommen de bladeren meer en meer stil sterft de glans van blad door de onstuimige wind worden bomen langzaam uitgekleed vogels rusten op kaalheid een plek om te fluisteren voor het donkere seizoen ©gerda hooijberg | |
