Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Thea de Hilster - Blues - 2016-02-14 Blues kan niet stil zitten ritme voert me mee op golven van emoties gevormd met die stem zoals verdriet en vreugde zij aan zij liggen wisselen zang en instrument elkaar af je hoort het knagende verleden van onderdrukking een gevecht van overleven verlangen naar vrijheid muziek van slaven vrijgemaakt, achtergesteld het speelt nog steeds | |