alle (24) gedicht(en) van
'Sebastiaan Stroosnijder'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 [3] 4 5
Thema = Covid 19
2021-03-12 / Sebastiaan Stroosnijder

Net als toen
zullen we haar weder vieren
 
door deze tijd
meer appreciëren
 
want niemand weet wat hij mist
tot het hem ontnomen is
 
niet fysiek belegerd
is dit mooie land
 
onzichtbaar waard hij voort
gedeelde vijand
 
we worden in de greep gehouden
ons dagelijks leven beperkt
 
maar een nieuwe dag zal komen
waarin we dit samen hebben verwerkt
 
en net als toen
zullen we haar weder vieren
 
DE VRIJHEID


Sebastiaan Stroosnijder
 
Thema = Vrijheid
2020-05-15 / Sebastiaan Stroosnijder

 

Net als toen

zullen we haar weer vieren

 

door deze tijd

haar meer appreciëren

 

want niemand weet wat hij mist

tot het hem ontnomen is

 

niet fysiek belegerd

is dit mooie land

 

onzichtbaar waart hij voort

een gedeelde vijand

 

we worden in een greep gehouden

ons dagelijks leven beperkt

 

een nieuwe dag zal weer komen

waarin we dit samen hebben verwerkt

 

en net als toen

zullen we haar weer vieren

 

DE VRIJHEID

Thema = Foto/plaatje
2019-06-04 / Sebastiaan Stroosnijder

zoals ze daar staat
rechts van het licht
vrouwelijk zijn haar vormen
 
vormen die het manlijk brein verwarren
met gemak doen hypnotiseren
 
even lijkt het alsof ze kleur
in het leven roept
 
maar die kleuren
herbergen duistere geheimen
en zullen welhaast
worden overschaduwd
 
deze tuin van weelde
is toxisch van aard
 
langzaam
als een klimop
kronkelt ze je gedachtes binnen
tot ze jou geheel in haar greep heeft
 
het verstikkings-proces begint
 
 
Thema = Gewemel
2018-11-14 / Sebastiaan Stroosnijder

Afvragen
 
 
zoveel woorden
zoveel zinnen
 
maar al dat ik wil
is jou beminnen
 
maar jij
wil een dialoog
 
mijn hoofd vullen
tot het er wemelt van gedachten
en ik de slaap niet vatten kan
 
dan lig ik wakker
staar stilletjes naar jou
 
en vraag me af...
 
©Sebastiaan Stroosnijder
 
 
 
 
Thema = De Stijl
2017-10-05 / Sebastiaan Stroosnijder

Laat de werkelijkheid maar varen
tot ze steeds abstracter
aan het oog ontgaat
 
uiteindelijk in zijn geheel verdwijnt
achter een geschilderde horizon
van rood, geel en blauw
 
laat de essentie spreken
in een eigen beeldtaal
primair vereenvoudigd
rechtlijnige dialoog
 
 geometrisch gezuiverd
  harmonieus van aard
en al honderd jaar op de kaart.
 
 
De Stijl
1 2 [3] 4 5