vorige pagina 

 volgende pagina

Op het water
 
Wanneer je langzaam loopt
langs de lange rechte vaart
zie je de wolken dansen
op het wateroppervlak
 
tussen de eenden en hun kuikens
wuivend riet op rimpelingen
die de wind speciaal voor hen
stilletjes blaast
 
zachtjes komt een bootje
elke roei een plonsje
wolken bewegen even mee
iets wilder in de korte beweging
 
ik groet de man in zijn bootje
tikt zijn pet als wedergroet
hengels steken buitenboord
hoef niets te zeggen, vragen
 
©A.K.

Dans in het rood
 
Wij doordrenken onze capes
in de kleur van de passie
zwieren met onze ruggen in de wind
rond en rond, hoofden geheven
borsten trots vooruit
 
laten zien dat wij vrij zijn
vrij dat te doen
wat wij zelf willen
strijden in een dans
tegen alle winden in
 
de bloedrode capes zwaaien
zwieren rondom onze lijven
tekenen onze contouren
laten zien hoe mooi wij zijn
ogen gericht op de blauwe lucht
 
onze stemmen zingen luid
het lied van onze vrijheid
terwijl wij steeds vuriger
dansen, draaien, zingen
tot onze doelen bereikt zijn.
 
©A.K. 

REX theater
 
Achter in het rode pluche
waren de fijnste plekken
kauwgom plakte tegen de rugleuning
van de stoelen voor ons
ook brandgaatjes van sigaretten
toen mocht je nog roken in de bios
 
op het cinemascope scherm
een film uit de oude doos
dolby surround uit de speakers
interesseerde ons  nauwelijks
onderuit gezakt, dicht tegeneen
onze lippen op elkaar
 
in het donker deden wij
wat jonge verliefden zo doen
in het duister van de bioscoop
bij een film van twee vijftig
in guldens dan gerekend
onbekend, ongekend in tweeduizendzeventien.
 
©A.K.

Troost.
 
Wij staan hier
ieder met eigen gedachten
denken aan de persoon
die hier nu
zachtjes neerdaalt
 
wij herinneren hem
in zijn mooiste momenten
woorden zijn gesproken
ter zijner gedachtenis
lang en gelukkig leven
 
wij voelen ons getroost
de hoge leeftijd
die hij mocht halen
immer vertrouwend
op het hoogste.
 
©Aloysius Klepper.

De kanaalmannen.
 
Ode aan de gravers.
 
Met zware schep op de schouder
gingen de mannen onderweg
naar een lange dag van graven
die voor hun lag in de Breesaap
 
met houten kruiwagens door de klei
vormde zich langzaam het kanaal
van de Noordzee naar de hoofdstad
gebroken ruggen was de prijs
 
voor een hongerloon kwam het tot stand
zij kwamen daarvoor van verre
ze bleven vaak voor het leven
in de nieuw geboren plaats aan zee
 
©Aloysius Klepper, 2009.
 
Uit de bundel: Groeten uit IJmuiden.

vorige pagina 

 volgende pagina