Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Pieter van der Kooij - Speler - 2017-06-19 speel
adem in adem uit vingers aan de knoppen tonen wellen tot leven in milde harmonie resoneren direct tot diep achter de bolster mijn geest reist met als kompas verlangen oud mooi en voorbij goed herinneren mijn blik richt verder dan ogen zien herbeleven adem in adem uit mooier dan het was adem in adem uit speel speel mijn geest vrij 20170606 Pieter van der Kooij | |