[1] 2 |
Thema = Water 2012-04-09 / Thea de Hilster De plas Dat bomen het beeld domineren En zich spiegelen in de rivier Wil ik gaan versjteren Ik moet plassen door het bier De bomen verkronkelen In het stromende water Het lijkt of ze monkelen Ik glimlach en klater Wolken gaan aan het spoken En doen mij na De spiegel blijft gebroken En ik smeek om gena Want regen geselt mijn gezicht Het water druipt van me af Had ik maar op de boom gericht Dan kreeg ik nu geen straf © Thea de Hilster, maart 2012 |
Thema = Water 2012-03-16 / Bianca Vernout een molecule |
Thema = Water 2012-03-14 / Hennie Pen-Dijkema Impressie Op een zilvergrijze dag boottocht op het IJsselmeer. Langs de Drommedaris tjakketjakken we de haven uit. Lucht en water vloeien ineen. Aan boord de vogelaars met kijkers en telescopen, soms indrukwekkend groot. Al gauw de eerste kreten: een zaagbek, een geoorde fuut! Bij het vogeleiland brak de zon door: schittering op het water. In de lucht een onafzienbare stroom van vogels. Hennie Pen-Dijkema, 10 maart 2012 |
Thema = Water 2012-03-14 / Michiel de Jong 188 - ontdekkingstocht door Waterland - Waterland Ontwaterd, beschermd, aan moerassen onttoverd: Wonderschoon en weids zover het oog reikt, groen grazige greiden verweven met lome sloten en grillige dieën. Innig verstrengeld sluimeren je dorpjes in ‘n broos evenwicht. Open stilte gidst je onmetelijke natuur. Vogelgezang, schapengeblaat, koeiengelummel, de felle hoefslag van een paard en soms de ferme blaf van een overwaakse hond, schragen die stilte. Aan het oosteinde een slingerende dijk. Hoge luchten staan als een koepel gespannen over verre horizonten. Wind beroert het Markermeer. Even later raken de einders zoekgespeeld in een grijsblauwe nevel. Michiel de Jong Augustus 1999 |
Thema = Water 2012-03-14 / Ger Belmer Onblusbaar Zes tiende deel van mij was water. De rest totaal in vuur en vlam. Jij wilde weten hoe dat kwam. Waarop ik zei: Dat komt wel, later! Onblusbaar was mijn woest verlangen. De vlam sloeg hevig in mijn pan, ik was volledig in jouw ban. Jij hield mij in je net gevangen. Het deel van mij dat water was, raakte ook flink aan de kook. Ik wou dat jij het bed in dook. Met mij natuurlijk, waterpas. Ik zag dat jij van schrik verkrampte. De lol was slechts van korte duur. Omdat, door laaiend liefdesvuur, zes tiende deel van mij verdampte. © Ger Belmer, maart 2012 |
[1] 2 |