Vernuft

De meisjes op de kermis,
hij vond ze vaak zo wuft,
schreeuwerig, opdringerig.
Hij gaf meer om ’t vernuft

van alles wat er draaide,
trilde, rolde en ook tolde.
Hij keek naar de machinerie.
En niet naar wat er bolde,

in blousjes en in truitjes.
Zijn oog was nog te jong.
Tot Josje hem plots zoende
en beet, zacht in z’n tong...

© Ger Belmer, juni 2012