Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Pieter van der Kooij - Verwonderlijk - 2012-09-07 Verwonderlijk traag bezonken gevoel diep in mij geen licht dat aanzet donkere lucht ademen de dag ver weg. verwonderlijk hoe helder ik zie in het duister nee niet praten je bent mooier dan je woorden nee niet doen je bent krachtiger dan je daden verwonderlijk hoe helder ik zie in het duister Pieter van der Kooij | |
