Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Hennie Pen-Dijkema - Nog één keer. - 2015-03-11 Nog één keer Met dochter en kleinzoon op reis door het Groninger land. Genieten van graanvelden, verre weiden, hoge luchten. Hier en daar stil houden bij een plek van vroeger. Vertellen over zijn geboortehuis, koffie drinken in een bekend café. We rijden door dijken heen naar de laatste, de hoogste. Er lopen schapen, er is een trap. Gaan jullie maar, zegt hij, maar als wij halverwege zijn roept hij: ik probeer het. Steunend op zijn kleinzoon tree voor tree naar boven. Ik zie hem nog gaan. Hijgend, maar triomfantelijk kijkt hij uit over het wad. We weten alledrie: dit is de laatste keer. Hennie Pen-Dijkema, 6 maart 2015 | |
