Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Bianca Vernout - Mijn maatje en ik - 2017-07-16 MIJN MAATJE EN IK
zonder jou kan ik geen kant op had ik geen sociaal web de wielen draaien altijd weer elektrisch ook gewoon nou ja gewoon je valt met jou een beetje uit de toon de wielen draaien keer op keer verplicht zitten doe je niet voor de lol toch ben ik blij dat jij bent uitgevonden zo heb ik een vol leven we zijn elke dag aan elkaar verbonden jij brengt mij overal heen ik heb voor altijd een zitplek jij houdt mij mijn hele leven op de been je zorgt dat veel op rolletjes gaat de wielen draaien telkens weer mijn rolstoel mijn maatje © Bianca Vernout
2 juli 2017 | |