alle (39) gedicht(en) van
'Hennie Pen-Dijkema'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 3 4 [5] 6 7 8
Thema = Stemmen
2017-04-18 / Hennie Pen-Dijkema

Zeg eens A
 
Er zit een mannetje in je keel.
Verscholen in je strottenhoofd
bedient hij de opening tussen
je stembanden, laat ze trillen,
zodat zich klanken vormen.
Oo, aa, oe!
 Lippen en tong moeten helpen
om er woorden van te maken.
Boos, daad, boe!
Dan word je verstaan,
heb je een stem in de wereld.
Zeg eens A!
 
Soms is het mannetje ziek
of heeft een vrije dag.
Er komt geen geluid uit je keel,
je kunt slechts fluisteren.
Met gebaren en briefjes
probeer je wanhopig
iets duidelijk te maken,
maar een stemloze
wordt niet gehoord.
 
Het mannetje is terug.
Opeens ben je er weer
met je eigen unieke stem.
Zeg dan B.
 
 Hennie Pen-Dijkema, 3 april 2017
Thema = Verbeelding
2017-03-07 / Hennie Pen-Dijkema

Geliefde stek
 
Met een ring als bagage,
hunkerend naar een oude plek,
is ze op winterreis gegaan.
Tot nu toe geen berichten.
 
Hunkerend naar een oude plek
trekt ze over de grote zee.
Tot nu toe geen berichten.
Storm en regen trotserend,
 
trekt ze over de grote zee.
Half december een foto uit Engeland.
Storm en regen trotserend,
zit ze daar op haar geliefde stek.
 
Half december een foto uit Engeland,
half maart verwachtingen.
Zit ze daar op haar geliefde stek,
maar komt ze terug naar hier?
 
Half maart verwachtingen.
Daar is ze, tureluur C73,
hunkerend naar een oude plek,
met een ring als bagage.
 
 
Hennie Pen-Dijkema
Thema = Achterkant van het borduurwerk
2016-12-15 / Hennie Pen-Dijkema

Wirwar
Uit een vakantieplakboek
valt een lijnenkaart
van de métro in Parijs.
Met nieuwe ogen bekijk ik
de wirwar van gekleurde strepen.
Het lijkt wel de achterkant
van een borduurwerk,
met draden die overal vandaan
komen, overal heen lopen.
Er zijn verdichtingen,
knooppunten, kruisingen.
 
Een netwerk onder de stad
onzichtbaar, net zo onvermoed
als de verhulde voorstelling
in spiegelbeeld, die zich achter
het geborduurde verschuilt.
 
 De métrokaart is doelmatig,
alles past en heeft een eindpunt,
maar aan het borduursel
kunnen nog losse eindjes hangen.
 
 
 
Hennie Pen-Dijkema, 5 december 2016
Thema = Droge voeten
2016-02-16 / Hennie Pen-Dijkema

januari 1916
 
razende storm uit noord
de waterwolf spert zijn muil
golven beuken de dijk
het water bulkt naar binnen
 
de waterwolf spert zijn muil
de dijk een gatenkaas
het water bulkt naar binnen
de noodklok luidt
 
de dijk een gatenkaas
koeien loeien honden janken
de noodklok luidt
straten staan al blank
 
koeien loeien honden janken
vlucht naar zolders huisraad drijft
straten staan al blank
een schreeuw om boten
 
vlucht naar zolders huisraad drijft
golven beuken de dijk
een schreeuw om boten
razende storm uit noord
 
 
 
Hennie Pen-Dijkema, 5 februari 2016
 
 
Dit gedicht is geschreven in de pantoumvorm: 5 kwatrijnen met terugkerende regels. De 1e en de laatste regel zijn gelijk. De 3e regel van de 1e strofe is regel 2 in de laatste strofe. Regel 2 van een strofe wordt regel 1 in de volgende strofe. Regel 4 in een strofe wordt regel 3 in de volgende strofe. Het mag rijmen, maar dit hoeft niet.
 
Thema = Nostalgie
2015-09-16 / Hennie Pen-Dijkema

Bal masqué
 
 
Feestzaal in vervlogen dagen.
 Spiegelwanden, draperieën,
kroonluchters die fonkelen,
 pas gewreven vloer.
 
Hoffelijke heren vragen
bepruikte dames ten dans.
Er klinkt een langzame wals,
 ruisen van zwierende rokken.
 
 Zaaltje in de jaren zestig
 houten wanden, slingers.
Crêpepapier verhult het neon,
de vloer is kaal gedanst.
 
Mijn eerste bal, gemaskerd,
 als Indisch meisje verkleed.
Verlegen jongens en muurbloempjes.
De durfals rocken en schuifelen.
 
 
 
Hennie Pen-Dijkema
1 2 3 4 [5] 6 7 8