alle (39) gedicht(en) van
'Hennie Pen-Dijkema'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 3 4 5 [6] 7 8
Thema = Ik zie je (weer) gaan
2015-03-11 / Hennie Pen-Dijkema

Nog één keer

Met dochter en kleinzoon
op reis door het Groninger land.
Genieten van graanvelden,
verre weiden, hoge luchten.

Hier en daar stil houden
bij een plek van vroeger.
Vertellen over zijn geboortehuis,
koffie drinken in een bekend café.

We rijden door dijken heen
naar de laatste, de hoogste.
Er lopen schapen, er is een trap.
Gaan jullie maar, zegt hij,
maar als wij halverwege zijn
roept hij: ik probeer het.

Steunend op zijn kleinzoon
tree voor tree naar boven.
Ik zie hem nog gaan.
Hijgend, maar triomfantelijk
kijkt hij uit over het wad.

We weten alledrie:
dit is de laatste keer.


Hennie Pen-Dijkema, 6 maart 2015
Thema = Eenzaam
2014-12-17 / Hennie Pen-Dijkema

Eenzaam

Ze gaat op reis naar ver,
niemand spreekt daar haar taal.
Verplaatsen doet ze zich per
trein, elke dag eenmaal.
Ze rijdt van her naar der,
door een land grijs en kaal,
ze is op reis in ver,
niemand spreekt daar haar taal.
Al vertoont ze veel flair,
men lijkt daar wel van staal,
want geen mens praat er
tegen haar, vertelt een verhaal.
Dan komt ze thuis van ver,
iedereen kent hier haar taal.


Hennie Pen-Dijkema, 4 december 2014
Thema = Affel
2014-09-09 / Hennie Pen-Dijkema

niemandelletje

hé daar heb je piet affèl
die zit niet lekker in zijn vel
kent alleen kommer en kwel
dat alles door die annabel
waarom koos hij voor zo’n del
voor haar is het alleen maar spel
ze maakt zijn leven tot een hel
veroorzaakte al menig rel
belandde in een politiecel
 ze zijn nog steeds een stel
maar hij is niet meer in tel
nou ik wist het wel affèl
geef die del van jou een lel
en verdwijn dan supersnel


hennie pen-dijkema, 5 september 2014
Thema = Vrede
2014-09-09 / Hennie Pen-Dijkema

Vrede

Vrede op aarde: is dit een loos begrip?
Reiken we elkaar ooit de hand,
we zitten in een diepe dip.
 
 Op tafel ligt de omgekeerde krant,
het journaal zet ik niet meer aan,
bij enge beelden draai ik me om,
er zit een struisvogel in mijn bestaan.

Ik denk aan flowerpower, ban de bom,
aan leuzen als make love not war,
de bloemenkinderen, peace hun kreet,
de protestsongs in je oor,
gericht tegen het wereldleed.

Toen was er hoop voor iedereen,
je zat niet bij de pakken neer,
massa’s mensen kwamen op de been.

Zijn we murw, of kan dit weer?

Hennie Pen-Dijkema, 5 september 2014
Thema = Ochtendlicht
2014-05-15 / Hennie Pen-Dijkema

Impressie
 
Licht kiert door de gordijnen.
Opengeschoven bieden ze zicht
op grazige heuvels,
groepjes beuken,
grillige eiken.
Nevel hangt boven het gras,
belicht door de ochtendzon.
 
Dan verschijnt er plotseling
 een kudde koppen
aan de bosrand,
poten en lijf gehuld in mist.
 
Donker en stil staan ze daar,
snuiven even en verdwijnen
een voor een tussen de bomen.
 
 
Hennie Pen-Dijkema, 8 mei 2014
 
1 2 3 4 5 [6] 7 8