alle (13) gedicht(en) van
'2022'

(overige: zie archief ⇒)  
[1] 2 3
Thema = Metaforen
2022-11-29 / Thea de Hilster

genieten
 
drie violen spelen hun
 heldere korte klanken
  als slaperige dromen
   duiken ondertonen op
    noten worden als
     wilde nachten
      herhalen zich
       het soezerige en felle
        keert keer op keer
       zoals bloemen dichten
      koeien loeien
     sirenes schellen
    bijen en vlinders
   slapen en ontwaken
  klinken de vele variaties
 tot de laatste streek vervliegt
en hun stemmen zwijgen
 
Thema = Gisteren, vandaag, morgen
2022-11-29 / Thea de Hilster

vandaag is die morgen
 
 
gisteren hoopte ik dat het
nooit morgen zou worden
de tijd stil zou blijven staan
we konden blijven
genieten van samenzijn
maar het kon niet meer
 
vandaag is die morgen
van gisteren de dag
dat alles donker is geworden
ik je moest laten gaan
naar ik weet niet waar
je warmte niet meer voel
je nog wel kan zien
maar niet meer spreken
 
morgen zie ik je
voor de laatste maal
keer jij terug tot as
die ik zal uitstrooien
op al die plekken met
herinneringen aan jou
 
overmorgen ben je
niet verdwenen
zal je zomaar ergens zien
voelen in mijn lijf en hoofd
en hoewel ik alleen zal zijn
ben jij nooit ver weg
 
Thema = Regenboog gedicht Amfitheater
2022-09-20 / Sebastiaan Stroosnijder

langzaam maar zeker                     jezelf durven te zijn
ontketenen we onszelf                   vanuit alle verwarring 
van wat er wordt verwacht             hetgeen je is gegeven 
langzaam maar zeker                    komen we in beweging 
ontstijgen we                                 gaan verder dan geschat
het harde zacht                             de acceptatie tegemoet 
langzaam maar zeker                   echt luisteren naar de spreker
 
Thema = Regenboog gedicht Amfitheater voorwoord
2022-09-20 / Sebastiaan Stroosnijder

Amfitheater

In de oudheid
toneel van strijd
nu een arena van dichterlijke vrijheid
de pen en verf bleken machtiger dan het zwaard
"gelukkig zijn we door de eeuwen heen iets bedaard.."


We leven en leren
leren en leven
en ook al duurt deze reis maar voor even
proberen we onze voetafdruk te laten kleven.

Maar al dat is zal zijn
en al dat was worden vergeten
zoals de namen van al die bloeddorstige atleten
zo ook deze woorden.

Maar voor nu staan we hier
laten we ons bezinnen
over de helden en heldinnen
van een nieuwe tijdsgeest.

Zij strijden om zichzelf te mogen zijn
vandaag zetten we ze op een voetstuk
houden ze hier niet klein.

Verandering gaat met horten en stoten
laten we onze empathie vergroten.

Langzaam maar zeker
acceptatie tegemoet.
 

Thema = Kinderarbeid de wereld uit
2022-06-14 / Marcella Boomsma

 

toen ik je zag

brak mijn hart


met je kleine handen

tilde je de stenen

keerde ze om

met alle kracht die

schuilde in je magere

uitgeputte lijfje


 

toen je je hoofd ophief

keek ik in je ogen

ik zag je pijn

ik zag je wanhoop

je eenzaamheid

je verslagenheid

onpeilbaar verdriet


 

ik hoef mijn ogen

maar te sluiten

om weer jouw

gezicht te zien


 

mijn hart breekt

 

 

Marcella Boomsma

april 2022

[1] 2 3