vandaag is die morgen
 
 
gisteren hoopte ik dat het
nooit morgen zou worden
de tijd stil zou blijven staan
we konden blijven
genieten van samenzijn
maar het kon niet meer
 
vandaag is die morgen
van gisteren de dag
dat alles donker is geworden
ik je moest laten gaan
naar ik weet niet waar
je warmte niet meer voel
je nog wel kan zien
maar niet meer spreken
 
morgen zie ik je
voor de laatste maal
keer jij terug tot as
die ik zal uitstrooien
op al die plekken met
herinneringen aan jou
 
overmorgen ben je
niet verdwenen
zal je zomaar ergens zien
voelen in mijn lijf en hoofd
en hoewel ik alleen zal zijn
ben jij nooit ver weg