1 2 3 [4] 5 6 7 8 9 |
Thema = Wandelend in het duister 2018-09-15 / Gerda Hooijberg Dwalend door het duister grote gaten vielen in de dag de taal was hard, de blik versteend alle nachten werden gitzwart voelde me verstikt door de chaos van alle richtingen beroofd verlies ik het veld onder mijn voeten ik volg struikelend een pad verdoofd als een verdrevene leg mij neer bij stromend water het kalme geluid bespeelt mij brengt de rust in mij terug ik was ver weg van de werkelijkheid er is een kloof ontstaan onherstelbaar beschadigd wuiven wij elkaar nog toe vanuit ons lief verleden? ©gerda hooijberg |
Thema = In Europa 2018-09-13 / Michiel de Jong Handel vanuit Schermerhorn Ik, schipper uit Schermerhorn, mijn ‘vaardersvolk’ van dichtbij geworven, zeven koppen sterk, varen met onze trotse schuit: “De Mallagomse Koopman” van het type Fluit, beladen met wijnen, rozijnen olijven, pepers, kaneel en wat balen zout als ballast, van de Republiek richting Oostzee. De lading naar behoren gestuwd, ons schip goed dichtgemaakt. Drie levende katten in ‘t onder tegen rattenkwaad gedonder. Zo vaart onze schuit onder Hollandse luchten het Zwet uit naar de Sont, waar tolheffing opgang doet en ook wij op: vier april 1698 daar niet aan ontkomen. Dwarsgetuigd, met meewind gezwind, doch bij wind tegen is het soebatten en laveren. Soms, luchten zwart als git; zware storm uit ‘t zuidwesten zweept de golven torenhoog, ik laat de boeg de golven breken. Koning Winter laat zich ook horen zet de Oostzee in een dik pak ijs. Veel later dan gedacht valt - toch nog plots - de kreet: LAND IN ZICHT Verrast lopen we Riga binnen. Dan, met graan, huiswaarts: ons SCHERMERHORN. |
Thema = Wandelend in het duister 2018-09-11 / Michiel de Jong Volle maan Terschelling in nacht verzonken. Een late vogel, nog op vlucht doorklieft de wolkenloze lucht. De volle maan verstaat het lonken het landschap mysterieus verlicht toont haar betoverend gezicht. Het schelpenpad meandert, knispert, licht zilverachtig als een gidsend lint. Een in rust gestoorde vogel klimt geprikkeld in de vleugels. Met het versterven van ‘t gekras licht een cirkel uit het duister, magisch, als in een korenveld, de schimmel staat er verloren. Als de contouren van de dijk opdoemen ligt de roep van ganzen over het verstilde wad. En de Brandaris wentelt zijn licht. Michiel de Jong |
Thema = Wandelend in het duister 2018-09-11 / Michiel de Jong Ten einde raad Het duister is hen vreemd, weten blindelings de weg naar de grote volière - hun smulparadijs - het thuis van parkieten, zij laten hen begaan. Voor hem is het een plaag, zij omzeilen zijn valstrikken, bedenksels, jaren aaneen; die grijze dotjes, hem de baas. Hij, ten einde raad. Mijn tip: Kattenkwaad aan zet. Michiel de Jong |
Thema = In Europa 2018-09-10 / Thea de Hilster Ursula
jong slim en beeldschoon is deze Bretonse koningsdochter ze reist naar Rome vergezeld van een grote schare maagden die door de Hunnen worden vermoord zij moet trouwen met hun aanvoerder Atilla manmoedig weigert ze tot de dood volgt eeuwen later wordt ze heilig verklaard het klooster op de Koemarkt wordt in de middeleeuwen naar haar vernoemd de nonnen van boetvaardigheid vertrekken na de beeldenstorm geschriften zijn bewaard kloosterresten gevonden maar geen straat plein brug of gebouw herinnert aan haar enkel een gedenksteen waar menigeen gedachteloos zijn voeten op zet © Thea de Hilster, augustus 2018 |
1 2 3 [4] 5 6 7 8 9 |