als mijn hart dan begint met barsten  
verdwijnt ook de aarde
vanonder mijn voeten
 
tussen het licht en donker door
blijf ik vallen
tot niets zich nog bekend voordoet
 
hier waar ik mij eenzaam voel
zal ik zwijgend
mijn tranen laten spreken
 
daar waar jij niet bent
kom ik weer neer
en breek
in een onvergeeflijke stilte
 
 © Sebastiaan Stroosnijder