Een linde spreekt

Eens geplant op een vlakke wal
groeide ik uit, stormbestand.
Kinderen speelden langs de kant
van het water, waar langs een smal
pad mijn vrienden stonden. Overal
bankjes, ook rond mijn stam, want
men hield van ons lover, getand,
gelobd, wij waren rijk in tal.

Een nieuwe tijd met auto’s brak aan.
Veel van mijn makkers werden gerooid,
als blokken in het vuur gegooid.
Met de oude Where was het gedaan,
ze werd omgelegd, mij liet men staan,
zomers nog altijd met bloesem getooid.


Hennie Pen-Dijkema, 5 juli 2012