toen ik je zag

brak mijn hart

met je kleine handen

tilde je de stenen

keerde ze om

met alle kracht die

schuilde in je magere

uitgeputte lijfje

toen je je hoofd ophief

keek ik in je ogen

ik zag je pijn

ik zag je wanhoop

je eenzaamheid

je verslagenheid

onpeilbaar verdriet

ik hoef mijn ogen

maar te sluiten

om weer jouw

gezicht te zien

mijn hart breekt

Marcella Boomsma

april 2022

mysterie

ze kwamen van heinde en

verre aanschouwden de paden

en lanen kronkelend door

bossige heide teneinde de wirwar

van wegen te ontwarren

ze bewogen voort door sluimerende

mist op de velden met wazige

vergezichten schimmige struiken

omzeilend om te stranden

op zandige gronden

ze zweefden omhoog met het

hoofd in de wolken over oneindige

wateren vochtige flarden van

nevel ontwijkend om op te

lossen in het niets

Marcella Boomsma oktober 2021

momenten van vreugde en verdriet

door de componist aaneengeregen

als kralen aan een snoer

de balk gevuld met noten

klinkend in zijn hoofd

herinneringen zorgvuldig verzameld

gerangschikt allegro en andante

forte begonnen

pianissimo geëindigd

melodie van een mensenleven

Marcella mei 2019

zon verwarmt

mijn ziel

regen wist

mijn verdriet

storm verdrijft

mijn gedachten

voedsel verzadigt

mijn lichaam

water lest

mijn dorst

mensen bieden

gezelschap

ik heb genoeg

Marcella Boomsma

februari 2022