5 6 7 8 9 [10] 11 12 13 |
Thema = Ik zie je (weer) gaan 2015-03-11 / Eveline Richter Het weten dat jouw ogenschijnlijk
verdwijnen en verschijnen slechts schijngestalten zijn zoals een fluisterboot bijna geruisloos doorglijdt onder een brug blijf jij onveranderlijk mijn bestaan © Eveline Richter maart 2015 |
Thema = Ik zie je (weer) gaan 2015-03-11 / Ger Belmer De beelden Je bent er nog, in vaag zwart-wit, door de tijd verbleekt. Scherper zijn de beelden in mijn hoofd. Bij het horen van muziek uit die tijd komen ze tot leven. Je lacht, je danst, je rok zwiert. De vrouw die je had kunnen zijn. © Ger Belmer, maart 2015 |
Thema = Ik zie je (weer) gaan 2015-03-11 / Michiel de Jong Ouder worden
Een dot zijdezacht aaibaar en mollig als een Rubensvrouw. Zo overrompelend rond mijn trouwe huisgenoot. Nu sleept ze negentien jaren mee stakerig als een wandelende tak zonder zicht en gehoor louter levend op haar tast. Tergend traag hapt ze een prakje weg. Haar spel is bijna af. Bij mij groeit gaandeweg het besef samen te leven met een versleten makker Michiel de Jong |
Thema = Ik zie je (weer) gaan 2015-03-11 / Michiel de Jong afscheid de foto een stralend gezicht soepel golvend haar glooiingen over z’n lijf, ingelijst er bij een getuigenis van zijn kunnen - een overwinnaar - op mijn netvlies een schriel gezicht doffe ogen, stekels waar golvingen zaten, knokig zijn hele wezen breekbaar als glas - een verliezer - woest golven mijn gevoelens van die foto naar het zo fragiele, beuken tegen ‘t plaatje op mijn netvlies, hoe te bedaren? Michiel de Jong |
Thema = Ik zie je (weer) gaan 2015-03-11 / Hennie Pen-Dijkema Nog één keer Met dochter en kleinzoon op reis door het Groninger land. Genieten van graanvelden, verre weiden, hoge luchten. Hier en daar stil houden bij een plek van vroeger. Vertellen over zijn geboortehuis, koffie drinken in een bekend café. We rijden door dijken heen naar de laatste, de hoogste. Er lopen schapen, er is een trap. Gaan jullie maar, zegt hij, maar als wij halverwege zijn roept hij: ik probeer het. Steunend op zijn kleinzoon tree voor tree naar boven. Ik zie hem nog gaan. Hijgend, maar triomfantelijk kijkt hij uit over het wad. We weten alledrie: dit is de laatste keer. Hennie Pen-Dijkema, 6 maart 2015 |
5 6 7 8 9 [10] 11 12 13 |