alle (62) gedicht(en) van
'Bianca Vernout'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 3 [4] 5 6 7 8 9
Thema = Vlam
2019-03-15 / Bianca Vernout

VLAM
 
leven
zuurstof
een vlammetje
flakkerend
warm
klein lichtje
geven
voor vrijheid
vrede
feest
liefde
pure passie
sfeervol
uren
samen
turen
oplaaiend
kampvuur
brandschoon
natuur
afscheid
stilte troostend
rustgevend
intens beleven
adembenemend
even
uitblazen
gedoofd
 
© Bianca Vernout
 
24-02 2019



 
Thema = Vrij gedicht
2019-02-15 / Bianca Vernout

ADEMTOCHT
 
ademnood
ontsprong bijna mijn levenskans
paniek was groot
 
het is mij toch gegeven 
ademritme voor het leven
adem in adem uit
ik maak geluid
praat zing fluit
adem in adem uit
een golfbeweging cadans
voor mijn unieke vrije dans
 
© Bianca Vernout
 
02-02-2018
Thema =
2018-09-26 / Bianca Vernout

WATERPARELS
 
een sierlijke vorm
door de mens gecreëerd
het water stuwt op
 door een pomp gestimuleerd
om klaterend en elegant
als druppels opspattend
weer terug te keren
 
telkens die cadans
het water stuwt op
om klaterend en elegant
als druppels  opspattend
weer terug te keren
telkens  die cadans
 
de weerkaatsing van zonlicht
reflectie weerspiegeling
 schitterende kleurschakering
brengen mij in trance
 
© Bianca Vernout
25-08-2018
Thema = Wandelend in het duister
2018-09-26 / Bianca Vernout

ALS HET NOODLOT TOESLAAT

hij ziet een mooie toekomst voor zich 
heeft een eigen bedrijf
rijdt in een flitsende auto
net een nieuw huis gekocht
 
tot het noodlot toeslaat
zijn ogen verliezen het licht
 
hij gaat echt steeds minder zien
worstelt met zichzelf
onderzoek wijst uit
hij is erfelijk belast
 
hij zal moeten wennen
aan zijn nieuwe situatie
wandelend  in het duister
zoekend in het Labyrint
op de tast zijn weg te vinden
 
 
© Bianca Vernout
Thema = Lift
2018-08-17 / Bianca Vernout

VIJF KWARTIER
 
ik lift altijd met je mee
jij brengt mij op en neer
behalve deze ene keer
bleef je steken
we waren met zeven personen
je deed het echt niet meer
 
de deur werd opengezet
door een kleine opening werden
de meiden een voor een er uitgered
 
vanaf dat moment zat ik alleen
voelde mij gevangen
geen besef van tijd
voerde een innerlijke strijd
ik zat in mijn rolstoel met hoge nood
was mijn eigen regie helemaal kwijt
 
iemand kwam op een goed idee
ging bij mij de lift in
nam een steek mee
ik kon mijn plas kwijt
 
na vijf kwartier hulpeloos wachten
werd er voor gekozen
om met vereende krachten
mij eruit te slepen
zo werd ik uiteindelijk bevrijd
 
© Bianca Vernout
06-07-2018
1 2 3 [4] 5 6 7 8 9