[1] 2 3 |
Thema = 2024-07-28 / Sebastiaan Stroosnijder De ogen van gisteren kijken anders naar vandaag bedrogen door het duister van de nacht verblijven ze in het eerste licht ontgoocheld achter de rede ontnomen van glans beroofd als de geur van een kaars voortijdig gedoofd Leeg maar niet zonder enige hoop op morgen © Sebastiaan Stroosnijder |
Thema = Gedicht gemaakt op foto 2024-07-28 / Bianca Vernout Ficus Carica Ik ben een mooi blad met een krachtig verhaal ben om naar te kijken niet om om te slaan ik word gedragen door een stevige tak aan een oude boom die haar oorsprong vond op Aziatische grond mijn heerlijke zoete vruchten in het najaar gerijpt zijn dorstlessend lekker in jam limonade of thee in tintelfris groen geniet ik vandaag van de volle zon © Bianca Vernout 29-06-2024 |
Thema = Brief uit italie 2024-07-28 / Bianca Vernout rondje ITALLIE de laars op papier dan denk ik aan zon vakantie gezelligheid samen zijn plezier de toren van Pisa de paus historie de oude stad Rome dat lijkt mij wel wat cultuur opsnuiven even wegdromen lekker uiteten en drinken een aperitief prosecco als voorafje een carpaccio een hoofdgerecht pizza of pasta daarna een heerlijke gelati en bijkomen met een toegift uitgaan naar een concert van Eros Ramazzotti of Laura Pausini na afloop in een Lamborghini weer terug naar mijn hotel zo'n vakantie lijkt mij geweldig een rondreis italic daar vind ik mijn weg wel © Bianca Vernout 30-04-2024 |
Thema = Berg 2024-07-28 / Bianca Vernout BERG winter heuvellandschap in een gondel naar de top hoger en hoger alles van bovenaf bekijken het laatste stukje zwevend in een stoeltjeslift naar nog een hoger niveau voel mij één met de natuur een witte wereld de stilte oorverdovend het gevoel zo magisch voel mij heel klein in het grote witte geheel sta aan de top zie er als een berg tegen op moet met de skifiets naar beneden geef mij over laat mij gaan in volle vaart geweldig heb het volbracht wat een vreugde zelfvertrouwen nieuwe kracht © Bianca Vernout 31-07-2023 |
Thema = 2024-06-14 / Rina Kwee-Brouwer Het eenzame dorp midden in de zomer dool ik door de zwoele nacht het is stil om me heen de uitgestorven huizen blikken me glazig aan de gordijnen soms dicht terwijl ik loop doemen de bomen als donkere bergen op alleen de kikkers laten zich horen de dorpelingen zijn op reis op vleugels zijn ze vertrokken net zoals de dag ongemerkt is heengegaan om mij alleen achter te laten. Rina Kwee-Brouwer |
[1] 2 3 |