1 [2] 3 4 5 6 7 |
Thema = Allerzielen 2013-10-27 / Gerda Hooijberg Moeizaam herinnering aan jou zalft de donkere dagen mis het oog in oog verdroom mijn tijd in lagen van stilte leef in verleden zie geen heden alles wat ik zeg zijn voorbije woorden nooit meer ben je het is later beklim moeizaam de berg mijn oog vangt blauw pakt straaltjes zon een nieuwe weg breekt open Gerda Hooijberg |
Thema = Allerzielen 2013-10-17 / Aloysius Klepper De makkelijke dood Het regent lijken op TV achter de schermen staan ze zo weer op sterven desnoods twintig keer wij kijken ernaar met de gedachte dit is echt voelen mee met de acteurs laten tranen stromen zappen naar het volgend net oorlog ver van hier doden in de straten deze sterven maar één keer de dood hoort bij ons dagelijks leven tot het dichtbij gebeurt dan doet het verrekte pijn dan bloed jij van binnen lijkt iets in jou te sterven dan weet je het weer de dood is niet zo makkelijk. Aloysius Klepper. |
Thema = Allerzielen 2013-10-17 / Ger Belmer Zo’n boom Zo’n boom waarvan je dacht die valt nooit om. Ongrijpbaar voor tijd en voor verval. Waar je altijd bij kon schuilen. Op zoek naar warmte, veiligheid en wijze woorden. Die je nog meent te horen op een weemoedige middag als gevallen bladeren het veld goudgeel bedekken. © Ger Belmer, oktober 2013 |
Thema = Macht en pracht 2013-09-14 / Gerda Hooijberg Klaas, Nicolaas en Cornelis Brantjes waren niet te blussen, door de grenzen te verleggen ontstond nieuwe reuring, Purmerend werd houthandelsstad. Een rederij werd door hen opgericht, ze haalden met eigen vrachtschepen bomen uit de eigen bossen in Rusland, ook Noorse driemasters meerden af in De Kom. Om de vele houtvlotten in de Where te bergen werd een balkenhaven gegraven, machtig hoe houtzaagmolen De Burcht en de stoomzagerij op volle toeren draaiden. Welvaart werd getoond door 3 kapitale villa’s, Villa Houtheuvel waar zakenlieden logeerden, Huize Louise en de schoonheid Villa Clementine, deze pracht siert nog de rand van de oude stad. Gerda Hooijberg |
Thema = Macht en pracht 2013-09-14 / Michiel de Jong Sprekende bakstenen Te Purmerend geboren, getogen, zelfverzekerd en onverschrokken - vrij - gegrepen door architectuur. Geïnspireerd door Stuyt en Faber trok jij een eigen sober spoor. Als zestienjarige architect in spe liet je de baksteen weer spreken. Berlage glimlachte je toe. Met kunstzinnige vernieuwing was je voortdurend in de weer. Aan De Stijl raakte jij verknocht, doorwrocht zou het bouwplan zijn. Nú zijn hier het gebouw Vooruit, de villa’s Maria en Schoonoord, stille getuigen van jouw faam. Trots zijn wij op jou en al je werken. Michiel de Jong 3 juli 2013 |
1 [2] 3 4 5 6 7 |