Een willekeurig gedicht uit het archief | |
| Michiel de Jong - Afscheid - 2014-10-23 Afscheid Jij was geen man van woorden, je ‘werken’ getuigen temeer. Jouw hart sloeg in je handen, je sprak er als het ware mee. Je hechtte aan al het goede en was de goedheid zelf. Zo liep je levenspad immer door Hem gekend. Een stille kracht verhalend over wat het leven vermag. De vreugde en de tranen, zo vulden zich de jaren. De laatste tijd was het net of er een afstand kwam. Je kennen vervaagde tot, in je laatste ogenblik, een waar herkennen straalde: Jij groette ons met om je ingevallen mond en je droge ogen een glimlach als van God. Michiel de Jong | |
