6 7 8 9 10 [11] 12 13 14 |
Thema = Allerzielen 2013-10-27 / Gerda Hooijberg Moeizaam herinnering aan jou zalft de donkere dagen mis het oog in oog verdroom mijn tijd in lagen van stilte leef in verleden zie geen heden alles wat ik zeg zijn voorbije woorden nooit meer ben je het is later beklim moeizaam de berg mijn oog vangt blauw pakt straaltjes zon een nieuwe weg breekt open Gerda Hooijberg |
Thema = Macht en pracht 2013-09-14 / Gerda Hooijberg Klaas, Nicolaas en Cornelis Brantjes waren niet te blussen, door de grenzen te verleggen ontstond nieuwe reuring, Purmerend werd houthandelsstad. Een rederij werd door hen opgericht, ze haalden met eigen vrachtschepen bomen uit de eigen bossen in Rusland, ook Noorse driemasters meerden af in De Kom. Om de vele houtvlotten in de Where te bergen werd een balkenhaven gegraven, machtig hoe houtzaagmolen De Burcht en de stoomzagerij op volle toeren draaiden. Welvaart werd getoond door 3 kapitale villa’s, Villa Houtheuvel waar zakenlieden logeerden, Huize Louise en de schoonheid Villa Clementine, deze pracht siert nog de rand van de oude stad. Gerda Hooijberg |
Thema = Zwart wit 2013-09-13 / Gerda Hooijberg Pierrot mijn gezicht wit geschminkt wenkbrauwen zwart aangezet in mijn ooghoek de zwarte traan een wit kleed met zwarte bolle knopen mijn naam komt van Pedrolino Pierrette is mijn vrouw ik ben het type knecht Harlekijn mijn grote tegenspeler door met gebaren te spreken verhul ik de werkelijkheid gemarkeerd door mijn traan ik, een paljas met tragiek gerda hooijberg |
Thema = Vleugels 2013-08-14 / Gerda Hooijberg Vleugelslagen bij bewegende boomkronen waar de westenwind stevig doorheen trekt nadert het geluid van klappende vleugels honderden vleugelslagen zingen hetzelfde lied op weg naar warmere oorden soms zeilend op thermiek langs golvende duinranden over ruw ruisende zee langs steile bergpieken en ruige rotswanden over woestijnen en desolate ruïnes vermoeid strijken ze dan al gakkend neer op hun overwinteringsplek en herschikken hun vleugels Gerda Hooijberg |
Thema = Nieuwe weg 2013-07-10 / Gerda Hooijberg Een nieuwe weg op weg de juiste richting verloren steeds meer tegenwind met striemende regenvlagen en knallende donderslagen struikelend, vallend mijn lichaam verschool zich in de schaduw van de dag die steeds meer nacht werd ben van mezelf weggegaan verdwaasd en gespleten dan word ik meegezogen door een hoge poort lanen strekken zich uit in een licht geworden land waar ik mijn nieuwe weg vindt geniet van bloemenweiden wentel mij in het geluk daar waar de zon schijnt en de sterren stralen verlicht houd ik deze koers aan gerda hooijberg |
6 7 8 9 10 [11] 12 13 14 |