Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Michiel de Jong - Ouder worden - 2015-03-11 Ouder worden
Een dot zijdezacht aaibaar en mollig als een Rubensvrouw. Zo overrompelend rond mijn trouwe huisgenoot. Nu sleept ze negentien jaren mee stakerig als een wandelende tak zonder zicht en gehoor louter levend op haar tast. Tergend traag hapt ze een prakje weg. Haar spel is bijna af. Bij mij groeit gaandeweg het besef samen te leven met een versleten makker Michiel de Jong | |