Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Thea de Hilster - Duisternis 8 - 2018-11-13 Duisternis 8
och was ik maar een vogel dan vloog ik naar het licht genoot ik van mijn vrijheid was naar de zon gericht maar ik leef in het duister geen lichtpuntje voor mij ik wankel en ik struikel voel me totaal niet blij mijn keel zit dicht vraag niet om hulp op slot de deur zit in mijn bulb gevangen in het niemandsland breekt iemand mijn deur open hij tilt me op helpt mij vooruit leert me voorzichtig lopen och was ik maar een vogel dan vloog ik naar de zon dan zou ik hoger reiken tot ik niet verder kon © Thea de Hilster | |