Een willekeurig gedicht uit het archief | |
Thea de Hilster - Heidi - 2022-03-24 Heidi
Heidi liep met haar poppenwagentje te wandelen langs de Heidelaan het zonnetje scheen in haar gezicht waar zou ze nu eens heen gaan ze liep langs een hekje een tuin met een hond een heg met een gat erin een kuiltje in de grond ze zag veel nieuwe dingen sloeg af en toe de hoek eens om zei ‘dag meneertje, dag mevrouw’ en ineens dacht Heidi kom ik wil weer naar papa toe papa waar ben je nou ik ben een beetje moe kom asjeblieft gauw ze huilde tranen met tuiten oom agent vroeg naar haar naam ze kon nog snikkend zeggen ik ben Heidi van de Heidelaan ze mocht in de auto zo reed ze naar huis dank u wel politie nu ben ik veilig thuis | |