1 2 [3] 4 5 6 7 8 |
Thema = Foto/plaatje 2019-06-28 / Gerda Hooijberg Buiten bereik
binnen handbereik kan ik je raken toch zo ver zo eindeloos ver
mijn woorden niet opgevangen waaien als flarden uiteen
ik verlang naar een oor dat luistert een oog dat merkt een hand die reikt een stem, geluid
hoe hoog moet ik vliegen om je te raken opmerkzaam te maken op mijn bestaan
|
Thema = Vlam 2019-03-18 / Gerda Hooijberg Vlammend in innige omarming bij het vlammend geel van zilverschonen schijnt de zon grootser in de stralende hemel trillingen in de lucht waar vogels voorbij suizen op hun vleugels wil ik verzen schrijven zo dicht bij elkaar voel ik de gloed van onze liefde word ik opgetild naar een lichter leven ©gerda hooijberg |
Thema = Vrij gedicht 2019-02-18 / Gerda Hooijberg Verdeeld plezier rondom ons huis veel planten en struiken alles beweegt zoals de wind wil waardoor de dakgoot lekt het is wat vervallen hier en daar waar de wingerd hoger klimt in de herfst kleurend naar helrood in huis valt grijs naar grijzer op binnen lekt alweer een kraan kijk naar de roodborst en mees luister gespitst naar hun zingen klankvoller dan klokslagen de merel snoept van de hulstbessen de koelkast koelt niet meer het klinkt nogal gebrekkig de regenboog fleurt me op ©gerda hooijberg |
Thema = Landschap 2018-12-28 / Gerda Hooijberg De Polder even buiten de stad staat de deur voor het verscheiden landschap open geniet van de weidsheid van het open veld omsloten door dijken waarlangs golvende rietkragen wolkenpatronen hangen in blauw heel ver weg het silhouet van een dorp met de puntige piek van de kerktoren meerkoeten koetelen tussen lisdodden, zwaluwen zwieren messcherp door zon en wind kieviten duikelen door het ruim tegen de avond draaien wolken spreeuwen golvend om elkaar sereniteit overheerst als sluiers mist het landschap toedekken en de stilte langzaam valt ©gerda hooijberg |
Thema = Gewemel 2018-12-06 / Gerda Hooijberg Onstuimig het wemelt in de stad van reizigers die slalommend langs elkaar krioelen, loop weg voor al dat rumoer drijft mij de stad uit naar een plek waar rust overheerst in dit jaargetijde lengen schaduwen tussen het bont gewemel van geel, brons en roodbruine kleuren krommen de bladeren meer en meer stil sterft de glans van blad door de onstuimige wind worden bomen langzaam uitgekleed vogels rusten op kaalheid een plek om te fluisteren voor het donkere seizoen ©gerda hooijberg |
1 2 [3] 4 5 6 7 8 |