2 3 4 5 6 [7] 8 9 10 11 12 |
Thema = Straattheater 2016-09-30 / Gerda Hooijberg Straattheater
het plein komt tot leven vrolijke stemmen duikelen over de straten lippen krullen de lach vult de ruimte theatrale acts verbazen klanken spatten klaterend op de stenen klimmen langs de muren het springt, het swingt feestvierders dansen bruisend van leven wijde armen ontvangen de stad viert theater ©gerda hooijberg |
Thema = Tussentijd 2016-05-17 / Gerda Hooijberg Het verlorene loslaten ik verloor mijn kinderjaren kan ze niet meer oprapen in een boog lopen ze langs me heen ben mijn sprookjes kwijt de fantasieverhalen dwaal in de woestijn de schaduw overtrekt mij tijdloos zwerf ik tot het duister me inhaalt na een rusteloze nacht staat het breekbaar brein op de gaten dicht ik niet meer wacht in weifelend licht mijn vergane tussentijd laat ik los begraaf het verlorene ©gerda hooijberg |
Thema = Onbegrijpelijk mooi 2016-04-26 / Gerda Hooijberg Vreemde bewegingen
zie de kersenbloesem wiegen met dat kindje in de schoot de schaduw wordt opzij geduwd voor het helderblauwe zicht de vogels klapperen van vreugde de eenden broeden erop los langs de rivier schommelt een boot waar de wilgen staan te knotten het kraaienoog valt op glitter massaal duiken ze op en neer eksters draaien steeds meer rondjes om stukjes glinster op te vangen het donker rijdt de nacht binnen dat een band met sterren schept een hond kwispelt tegen de maan waar het gloeit, flonkert en flitst gerda hooijberg |
Thema = Afscheid 2015-11-11 / Gerda Hooijberg Naar het einde gekreukelden waarvan de zon van het gezicht is geveegd mompelen de ochtend vol lijven in losse schillen waaraan de kracht zich langzaam onttrekt ze buigen over zetten tanden in de tijd die hen dierbaar is met onscherpe tongen hangen ze hun oude verhalen aan het vergeelde blad van de populier in hun onmacht om te ontsnappen staan ze aan het begin dat in het einde haakt gerda hooijberg |
Thema = Allerzielen 2015-11-11 / Gerda Hooijberg Van het duister naar het licht Ik onderga hoe het licht oplost in de nacht rusteloos leg ik mij neer denkend aan ons beiden je bent nu herinnering in de gedachten aan jou verlies ik me mis jouw warmte als ik uit de nacht opsta zie ik vale bloesems aan spichtige struiken niets is meer helder sla langzaam een ander pad in van het duister naar het licht wil weer warmte voelen niet verdrinken in verdriet gerda hooijberg |
2 3 4 5 6 [7] 8 9 10 11 12 |