alle (74) gedicht(en) van
'2013'

(overige: zie archief ⇒)  
8 9 10 11 12 [13] 14 15
Thema = Pendantgedicht
2013-03-12 / Thea de Hilster

pendantgedicht Herman Gorter: ‘Zie je ik hou van je’

Weet je, ik haat je
Ik vind je zo’n kwal
Zo glibberig, zo stinkend
Wat haat ik je

Je lijkt zo doorzichtig
Zoals je daar ligt
Je armen uitgestrekt
Naar die je beminnen wil

Nooit wil ik worden
Zoals jij, van m’n leven niet
Jouw zwaarte drukt mij neer
Zodat ik me minderwaardig voel

Daarom haat ik je
Haat ik je zo erg
Dat ik niets zeggen kan
Ik keer me van je af
 

©Thea de Hilster

Thema = Onbegrijpelijk
2013-03-12 / Ger Belmer

Wonderbaarlijk

Stel  je voor dat alles
begrijpelijk zou zijn;
niet te bevatten, toch?

Met wonderen scoor je meer
dan met de naakte waarheid.
Vraag het maar aan Hans Klok,
Jezus, Jomanda of de
burgemeester van Lourdes.
 

Ger Belmer, februari 2013
Thema = Onbegrijpelijk
2013-03-12 / Aloysius Klepper

Warrige woorden

Waar woont de letterman
husselt busselt malligheid
in boordkartonnen boeken
bakt chocolade van verhalen

geringeld roestig stalenlijst
vol gekalkt en gekletst
land van rariteitenman
draait zijn liedjeslier rond en rond

liedjes met wrangel woorden
>swaggelen zwevend door het venijn
waar leugens ware waarheden zijn
voor hem die het geloven wil
 
en de letterman die spaart het op
slaat het in zijn platte kop
busselt en husselt al die malligheid
bakt er chocolade koeken van.

©Aloysius Klepper.
Thema = Onbegrijpelijk
2013-03-11 / Samuel Camphuijsen

ONBEGRIJPELIJK
 
zwalkend
tollend
vol blaren
gewikkeld in stoïcijns genot beneveld brein door zure melk
liederlijk bekranst met trossen speeksel
tatoeeringen tot op het bot
elke stap een verkramping
besmeurd met kannengietsels
en piepende woudse pixels
struikelend over een bezemsteel
noest knagend zompend
met heelalvolle peterselierimpels
zevenneuzig bevlekt
met kreunende maagsappen
begoten door tsjilpend bier
wie liep daar ook al weer?
 
 
© Samuel Camphuijsen,   februari 2013
Thema = Misschien kan ik nu
2013-02-13 / Aloysius Klepper

Minderwaardigheidscomplex
 
De weg liep jaren dood
eindigde op een muur
toch bleef ik deze volgen
probeerde door die muur te breken
 
zonder gereedschap
zonder hulp
beef ik mezelf pijnigen
want het moest mij lukken
 
tot plots ongevraagd
iemand een hamer bracht
samen sloegen wij toe
een bres ontstond
 
achter die muur
bleek een nieuwe wereld
misschien kan ik nu
zijn wie ik ben.

 
©Aloysius Klepper, 2013
8 9 10 11 12 [13] 14 15