alle (100) gedicht(en) van
'2014'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 [3] 4 5 6 7 8
Thema = Rijm
2014-11-17 / Gerda Hooijberg

Niet te rijmen

de rat is een heilig beest in India
door een goed onderkomen
met voldoende eten
baden ze in weelde

de zwakkeren moeten alert zijn
en snel hun bord leeg eten
anders eet vriend rat het op
overal liggen ze op de loer

in een Indiaas ziekenhuis
zijn meer ratten dan patiënten
bij de beesten af
dat valt niet te rijmen

gerda hooijberg
Thema = Rijm
2014-11-14 / Bianca Vernout

HET VALT NIET TE RIJMEN

de sint is welkom in ons land
 een asielzoeker krijgt een veilig thuis
 wij Nederlanders zijn heel tolerant
 maar zwarte piet moet verdwijnen
vindt een groepje allochtonen
het valt niet te rijmen
ze zijn hier zelf komen wonen
onze traditie word zo aan de kant geveegd
elk internationaal feest is hier toegestaan
 zij voelen zich gediscrimineerd
moet zwarte piet echt wegblijven voortaan
zij doen wat ze ons verwijten

Bianca Vernout ©
30- 10-2014
Thema =
2014-11-14 / Ger Belmer

Op vrouwen

Op vrouwen rijmt van houen
Samen een nestje bouwen
En wil je met mij trouwen?

Ik kijk uit, heel stil,
naar de vrouw die op mij
en niemand anders
rijmen wil

© Ger Belmer
Thema = Rijm
2014-11-13 / Pieter van der Kooij

ONGERIJMD

rijm je dan dicht je
dacht mijn nichtje

vermogen belast meer dan je denkt
benzine kost meer dan je tankt

20141110 pieter van der kooij


 
Thema = Rijm
2014-11-13 / Fred Langereis

RIJMEN
In een dorp dicht bij een rivier
Ergens in het verre noorden
Woonde een dame groot en fier
Die alles goed kon verwoorden

     Zij maakte daarbij vele gedichten
     Op rijm en luchtig van aard
     En trok vrolijke gezichten
     Haar rijmen werden veel meer waard

Het dorp telde echter weinig mensen
Die waren niet allemaal even blij
Wel waren er velen met wensen
Om te kunnen dichten zoals zij

   De dame ging het hen dus leren
   Avonden lang gaf zij dan les
    Over beren die broodjes smeren
    Daarbij rouleerde vaak de fles

Ten laatste werd er vaak gezopen
Heel het dorp ging uit zijn dak
Ze konden haast niet meer lopen
En mannen gingen uit het pak

    Ook vrouwen kregen last van de genen
    En gingen echt bij bosjes vreemd
    Die niet wilden zijn verdwenen
    En voelen zich wel erg ontheemd

Uiteindelijk werd het dorp veel groter
Zo groot wel als een kleine stad
De dame was een soort motor
Voor groei en nu dus mensen zat

    Iedereen kan er goed dichten
    Een gewoon gesprek is niet te doen
    Allemaal vrolijke gezichten
    Ze willen graag dat je mee gaat doen

De naam van de plaats ben ik vergeten
Gebleven ben ik niet zo lang
Ik heb er zelfs niet eens gegeten
Het maakte mij een beetje bang

     Ik werd achtervolgt met luide kreten
     Dat werd me toen toch echt te gek
      Mijn tas en jas in de auto gesmeten
      Het werd een overhaast vertrek.

                                         Fred Langereis ©
                                             20-10-2014
1 2 [3] 4 5 6 7 8