alle (40) gedicht(en) van
'2016'

(overige: zie archief ⇒)  
1 2 3 [4] 5 6 7 8
Thema = Tussentijd
2016-05-17 / Gerda Hooijberg

 
Het verlorene loslaten
 
ik verloor mijn kinderjaren
kan ze niet meer oprapen
in een boog lopen
ze langs me heen
ben mijn sprookjes kwijt
de fantasieverhalen
 
dwaal in de woestijn
de schaduw overtrekt mij
tijdloos zwerf ik tot
het duister me inhaalt
 
na een rusteloze nacht
staat het breekbaar brein op
de gaten dicht ik niet meer
wacht in weifelend licht
 
mijn vergane tussentijd laat ik los
begraaf het verlorene
 
 ©gerda hooijberg
Thema = Onbegrijpelijk mooi
2016-05-02 / Bianca Vernout

EEN WARE DROOM
 
je kijkt
ziet niets
voelt van alles
de tijd staat stil
kan het niet begrijpen
je zit in een andere wereld
een waarheid een scenario dat je niet wilt
 
waarom
hoe verder
alleen
kon je maar klimmen vliegen
heel heel ver
 
© Bianca Vernout
03-04-2016
 
Thema = Onbegrijpelijk mooi
2016-04-26 / Gerda Hooijberg

 
Vreemde bewegingen
 
zie de kersenbloesem wiegen
met dat kindje in de schoot
de schaduw wordt opzij geduwd
voor het helderblauwe zicht
 
de vogels klapperen van vreugde
de eenden broeden erop los
langs de rivier schommelt een boot
waar de wilgen staan te knotten
 
het kraaienoog valt op glitter
massaal duiken ze op en neer
eksters draaien steeds meer rondjes
om stukjes glinster op te vangen
 
het donker rijdt de nacht binnen
dat een band met sterren schept
een hond kwispelt tegen de maan
waar het gloeit, flonkert en flitst
 
 
gerda hooijberg
Thema = Onbegrijpelijk mooi
2016-04-14 / Thea de Hilster

Onbegrijpelijk mooi
 
mooie woorden wankelen
naar nietig als niks nog mag
 
ik dommelde bommelde
stommelde stuntelig
groef mijn eigen graf
dorstend naar diepte
wormen krioelden
mieren kriebelden
tunnels door tuinen
lucht gevend aan rozen
 
in het open riool
stroomt haar afval
zinkt naar het diepe duister
waar microben alles verteren
opkruipen naar tuinen
die openbloeien
 
ontvang een grote bos
blijk van gestage
stromen die overlopen
een zakdoek is niet genoeg
die stille getuige
zegt meer dan mooie
woorden kunnen duiden
 
 
© Thea de Hilster, april 2016
 
Thema = Onbegrijpelijk mooi
2016-04-14 / Michiel de Jong

(In de stijl van Lucebert?) Ogenschijnlijk chaotisch
 
 
In de chaos van ons leven
in de chaos van ons brein
lopen onverschrokken kronkels
noest  worstelend  in woestenij.
 
Werp vandaag nog een levenslijn uit
hengelen naar het zandbakkengevoel
 een door en door opgaan aan intimiteit.
Luisteren naar je innerlijk klokkengebeier
wat goed wat slecht wat chaos wat orde.
Energie opdoen uit lucht licht zon aarde
wind landschap  en  positivisme.
Met open en schone ogen kijken
voorbij aan het  je laten opnaaien.
In de rauwheid  schoonheid zien
hoe onstilbaar het onbestaanbare
 hoe de daadkracht van het woord.
 
Leven een onvoorstelbaar geschenk.
Laten wij onze gedragingen afstoffen
om plaats te nemen in ons hart.
 
 
Michiel de Jong
5 april 2016
1 2 3 [4] 5 6 7 8