alle (17) gedicht(en) van
'2020'

(overige: zie archief ⇒)  
1 [2] 3 4
Thema = Vreemd
2020-05-15 / Hennie Pen-Dijkema

Vreemd

 

Vreemd, zo’n een mooi woord uit het Latijn,

dat krans of kroon betekent, roept nu angst op.

Een Mexicaans biertje met die naam

wordt nu liever niet gedronken,

een bepaalde sigaar niet gerookt.

Het is een meisjesnaam, een sterrenbeeld,

maar wie wil er nog zo genoemd worden?

 

Zullen we de kring van vocht rond

zon of maan anders gaan noemen?

Bij de kransslagader het Latijn vermijden?

Origami, de kunst van het vouwen,

kent een papiersoort onder die naam

met een omringde cirkel in het midden.

Toch maar even niet gebruiken nu?

 

Een lauwerkrans in het oude Rome,

een krans van korenaren voor een godin,

de naam van een martelares uit Egypte,

de structuur van een passiebloem,

het was zo’n gebruikelijk woord.

 

Het heeft een smet gekregen,

die niet meer schoon te wassen is.

 


Hennie Pen-Dijkema, 4 mei 2020

Thema =
2020-03-28 / Rina Kwee-Brouwer

 

Tussentijd


Tijd bestaat niet

de mens verandert

men heeft geen tijd meer?

of gaat het over leefruimte?

men wil meer, meer

jaagt elkaar op

leven raakt failliet.


Het moet juist minder, minder

eenvoudiger leven

minder mensen

minder conflicten

luister naar de natuur.


Voordat men dit door heeft

wachten wij

in de tussentijd maar af.




Rina Kwee mei 2016

Thema = Vrijheid
2020-03-16 / Thea de Hilster

Vlaggen
 
waar heersers dicteren
beelden manipuleren
ja en amen knikkers komen
wordt de dag verduisterd
gaat verzet ondergronds
regeert angst en dood
 
waar we meningen uiten
gedachten verwoorden
boeken lezen beelden zien
Allah God of niets geloven
rood groen of dieren stemmen
regeert vrijheid
 
zullen we … vlaggen voor
bevochten vrijheden
gedenken wat was
en niet meer willen
grenzen respecteren
van jouw en mijn vrijheid
 
 
© Thea de Hilster
Thema = Veer
2020-03-16 / Thea de Hilster

Verdwenen
 
met gesloten ogen
dicht ik hele verzen
zo licht als een veertje
slapen de woorden in
sluimeren ze ’s morgens
nog even in mijn dromen
vervormen tot vreemden
lossen op in het ontwaken
 
zo licht als een veertje
trap ik kilometers weg
denkend aan zinnen
voor verzen van morgen
eenmaal op mijn plek
vervliegen ze in drukte
zo licht als een veertje
dwarrelen letters weg
verdwijnen in mij
 
had ik maar een dictafoon
 
© Thea de Hilster
Thema = Nu
2020-03-16 / Thea de Hilster

Nu
 
nu is het Franse naakt
en één gekeerd
naakt geboren getogen
vergrijsd verrimpeld begraven
 
nu is nudisme op zijn retour
is er een eeuw vrouwenkiesrecht
stellen we vrouwenquota in
praten via toetsenborden
zijn sneeuwwinters toen
vliegen we met schaamte
en regeert geld de wereld
 
nu naakt de waarheid
kil kaal nep druk
verwarrend
 
wat was is niet te veranderen
de toekomst is onbekend
je bent in het nu
geniet van het zijn
 
© Thea de Hilster
 
1 [2] 3 4