vorige pagina 

 volgende pagina

 
stad en platteland
formeel zijn ze nu één
maar mensen willen zichzelf zijn
dat hebben zij gemeen
 
laat dus maar zien wie jij echt bent
zodat ik zie in jou
waar jij zo blij van wordt of kwaad
wat eng is of vertrouwd
 
het is onmetelijk veel waard
als iemand met je deelt
wat zwaar of licht is in ’t hart
wat diep van binnen speelt
 
dus luister luister luister maar
en verbind je met elkaar

die bal
kwam binnenrollen
zonder kloppen zonder vraag
bestormde je mensen
bracht ademnood
soms dood in eenzaamheid
en machteloze tranen
 
overvolle ziekenhuizen
klappende mensen
met diep ontzag
voor wie levens redden
en weten hoe verder
 
zorg komt nu voor zaken
allemaal door jou
ongenode gast
 
je leerde ons nabijheid zoeken
op afstand
via schermen of verpakt
in plastic en mondkapjes
 
je bracht schrik
voor vies nies en hoest
aanraking werd taboe
tot we menselijkheid
lieten strijden met regels
 
die bal rolt door
langs steeds smallere wegen
word je langzaam
de deur gewezen
 
onuitwisbaar blijft je spoor
 
 
Nelleke Vermeulen
 

Dag jij
met je levenslust
hangbuik
en biertjes op z’n tijd
 
Dag jij
met het angstzweet
en gezeik
over pietluttigheden
 
Dag jij
met de lachers op je hand
je lichtvoetigheid
en altijd in voor een grap
 
Dag jij
die droomt over ooit
later
en water bij de wijn
 
Dag jij
met je aandacht
voor stille krachten
in ieder mens
 
Dag jij
die zich laat raken
in wie jij
diep van binnen bent
 

Nelleke Vermeulen
 

kwetsbaar
voelbaar
niets meer
aan doen
dan zien
met tedere blik
en
wat er van komt
 
Nelleke Vermeulen

vorige pagina 

 volgende pagina