vorige pagina 

 volgende pagina

Ballade van de speelmannen

Twee gezworen kameraden
beliepen samen vele paden.
Ze doorkruisten gans het land
met luit, viool en stem bemand.
Ieder kende wel hun naam,
wist van de grote roem en faam
van Fiedelflier en Fluiteluit.
 
Gekleed in cape zeer flamboyant
op hun hoofd een hoed met brede rand,
brachten zij hun liedjes van plezier
met veel tralalala en tierelier.
Ook klonk er weemoed en verlangen
in het spel en de gezangen
van Fiedelflier en Fluiteluit.
 
Ze speelden op markten en pleinen
en lieten de menigte deinen.
Het volk vormde een vrolijke kring,
terwijl ieder aan hun lippen hing.
De woorden proefden rauw en zoet
en munten rinkelden in de hoed
van Fiedelflier en Fluiteluit.
 
Ze werden oud, kwamen op jaren
beroerden moeilijker de snaren.
Toen het zingen niet meer ging,
bleef er nog altijd de herinnering
aan dat betoverende stel
aan het lied, het wonderschone spel
van Fiedelflier en Fluiteluit.
 
Hennie Pen-Dijkema, 10 augustus 2024

 

Dear Julia
 
Sweet is the love
Salty her tears
 
Full of outside confidence
But plagued by inner fears
 
The words I'm looking for
Now, seem so far away
 
The only thing to write
I would like you to stay
 
Our time to part has not yet come
The taste of your lips
So yum  
 
The flavor of sweet caramel
And I think
You know as well
Without you
For me is hell
 
I want to whisper you to sleep
With words that go so deep
 
The touch your soul
To make you happy
 
That's my goal
 
Romeo
 
 
 
 ©Sebastiaan Stroosnijder

vorige pagina 

 volgende pagina