vorige pagina 

 volgende pagina

Volksmuziek
 
kunstmatige beats vullen de feestzaal
waar rokken draaien voeten stampen
men danst samen en apart
handen hoog of om de ander
schurend tegen elkaar
 
vroeger speelde
hij een vrolijk deuntje
samen met de violist
vingers gleden vaardig
langs knoppen en toetsen
voor ritme en melodie
hij trok en duwde
de balg blies
 
rokken draaiden voeten stampten
handen klapten mee
ze vormden rijen kruisen
bukten onder handenbogen
dansten samen en apart
 
soms kwam een herinnering
veranderde blij in droef
dacht men aan wat was geweest
en nooit meer wederkomt
 
hij is bijna uitgespeeld
de balg slaakt een zucht
zijn accordeon wordt werkeloos
slechts een enkel keer
ontlokt hij nog een traan
 
 
© Thea de Hilster, juni 2017
 

vakantie
 
vrij
niets hoeven
zijn waar je wil
zonder plan op stap
zalig buiten zijn
agenda leeg
vrij
 
zon
pet op en smeren
bruine gezichten
behaaglijk warm
bijna verbranden
vrolijke mensen
zon
 
lui
lekker lang liggen
benen vooruit
boek lonkt
biertje staat koud
mobieltje uit
lui
 
 
© Thea de Hilster, juli 2017
 

Verandering
 
de zomer raakt uit zicht als
de zomerbloeiers onthecht raken
er steeds meer dauwdruppels
aan de grassen hangen
de nevels in de morgen
de silhouetten van
grazers vervlakken
 
de avondschemering dieprood kleurt
het boomblad gaat sidderen
voor de rusteloze wind
na de vertrekkende vogels
geen vleugelslag meer te horen is
 
het heldergroene boomblad
van kleur verandert
de stevige winden langzaam
bladerloze takken vormen
het blad stil verteert
op de bodem aan
de aarde weer voeding geeft
 
© Gerda Hooijberg

MIJN MAATJE EN IK
 
zonder jou kan ik geen kant op
had ik geen sociaal web
de wielen draaien altijd weer
elektrisch ook gewoon
nou ja gewoon
 je valt met jou een beetje uit de toon
de wielen draaien keer op keer
verplicht zitten doe je niet voor de lol
toch ben ik blij
 dat jij bent uitgevonden
 zo heb ik een vol leven
 
we zijn elke dag
 aan elkaar verbonden
 jij brengt mij overal heen
ik heb voor altijd een zitplek
jij houdt mij mijn hele leven op de been
je zorgt dat veel op rolletjes gaat
de wielen draaien telkens weer
mijn rolstoel mijn maatje
 
 

© Bianca Vernout
2 juli 2017

speel
 
 
adem in
adem uit
vingers aan de knoppen
 tonen wellen tot leven in milde harmonie
resoneren direct tot diep achter de bolster
 
mijn geest reist met als kompas verlangen
oud mooi en voorbij goed herinneren
mijn blik richt verder dan ogen zien
herbeleven adem in adem uit
 mooier dan het was
 
 adem in adem uit
speel speel
mijn geest
vrij
 
20170606
Pieter van der Kooij
 
 
 

vorige pagina 

 volgende pagina