alle (6) gedicht(en) van thema
'Accordeonspeler'
(overige: zie archief ⇒)
| [1] 2 |
| Thema = Accordeonspeler 2017-09-02 / Thea de Hilster Volksmuziek
kunstmatige beats vullen de feestzaal waar rokken draaien voeten stampen men danst samen en apart handen hoog of om de ander schurend tegen elkaar vroeger speelde hij een vrolijk deuntje samen met de violist vingers gleden vaardig langs knoppen en toetsen voor ritme en melodie hij trok en duwde de balg blies rokken draaiden voeten stampten handen klapten mee ze vormden rijen kruisen bukten onder handenbogen dansten samen en apart soms kwam een herinnering veranderde blij in droef dacht men aan wat was geweest en nooit meer wederkomt hij is bijna uitgespeeld de balg slaakt een zucht zijn accordeon wordt werkeloos slechts een enkel keer ontlokt hij nog een traan © Thea de Hilster, juni 2017 |
| Thema = Accordeonspeler 2017-06-19 / Pieter van der Kooij speel
adem in adem uit vingers aan de knoppen tonen wellen tot leven in milde harmonie resoneren direct tot diep achter de bolster mijn geest reist met als kompas verlangen oud mooi en voorbij goed herinneren mijn blik richt verder dan ogen zien herbeleven adem in adem uit mooier dan het was adem in adem uit speel speel mijn geest vrij 20170606 Pieter van der Kooij |
| Thema = Accordeonspeler 2017-06-16 / Bianca Vernout DE ACCORDEON
oranje voert vandaag de boventoon er speelt een meisje op haar accordeon koningsdag groot feest voor jong en oud spullen op straat verkopen mag gewoon mensen blijven staan mikken geld in haar hoed ze zit heerlijk in de zon speelt voortreffelijk goed het applaus klinkt voor haar nog even een buiging dan is ze klaar © Bianca Vernout 20-05-2017 |
| Thema = Accordeonspeler 2017-06-15 / Samuel Camphuijsen Accordeon o nee wat een geluid komt op mij af het is muziek dat wel maar onbeschrijfelijk van toon en scherp als een geslepen mes er zit een vent achter die herrie die kan alleen maar accordeonist zijn en juist dat instrument haat ik als de pest die zeurderige klanken gaan er bij mij niet in die blijven voor mij zweven in blikkerige kleefsels zodra de accordeonist mijn tafeltje nadert haal ik pas munt tevoorschijn ik geef hem geld om weg te gaan © samuel camphuijsen |
| Thema = Accordeonspeler 2017-06-15 / Michiel de Jong Een vogeltjesgevoel Hij midden op het plein in kleurrijke kledij klein, goed gemutst schittering in ogen. Torsend op zin borst een fors instrument. Hij trotseert de hitte dat ding krijgt stem. Het aangebrande volk veert uit de lauwheid op omringt hem stante pede. Zijn binnenstem laat vingervlug klanken aanslaan, zijn romp schokschouderend. Trekkend en duwend voert hij de lucht naar luisterrijke akkoorden. Flikt hier een kunstje. Een vogeltjesgevoel waart over het plein. Michiel de Jong 10 juni 2017 |
| [1] 2 |