alle (7) gedicht(en) van thema
'Eenzaam'

(overige: zie archief ⇒)  
[1] 2
Thema = Eenzaam
2015-01-11 / Thea de Hilster

Samen
 
zie ze zitten
zij aan de ene zijde
hij aan de andere
turend of tikkend
op hun telefoon
 
als het eten komt
kijken ze op
wensen elkaar
een smakelijk eten
dan is het weer stil
 
hebben ze elkaar
nog iets te zeggen
of kiert er iets van
ongemak eenzaamheid
na zoveel jaren samen
 
als ze klaar zijn
begint het opnieuw
zij aan de ene zijde
hij aan de andere
turend en tikkend
op hun telefoon
 
 © Thea de Hilster, december 2014
Thema = Eenzaam
2014-12-17 / Hennie Pen-Dijkema

Eenzaam

Ze gaat op reis naar ver,
niemand spreekt daar haar taal.
Verplaatsen doet ze zich per
trein, elke dag eenmaal.
Ze rijdt van her naar der,
door een land grijs en kaal,
ze is op reis in ver,
niemand spreekt daar haar taal.
Al vertoont ze veel flair,
men lijkt daar wel van staal,
want geen mens praat er
tegen haar, vertelt een verhaal.
Dan komt ze thuis van ver,
iedereen kent hier haar taal.


Hennie Pen-Dijkema, 4 december 2014
Thema = Eenzaam
2014-12-17 / Eveline Richter

Eenzaam

Een mensenschim
op het perron
wuivende handen
verdwijnen
alleen het zien
houdt stand

ingebrande beelden
verlaten nooit de rand
van het geheugen
kleuren gebeurtenissen
als hindernissen
in donker omber

gebonk geknars
arm denkend hoofd
vol woorden
mislukt verslagen
eenzaam
niets te delen

steeds komt er een trein met
ongewenste goederen tot leven

© Eveline Richter
December 2014
Thema = Eenzaam
2014-12-17 / Gerda Hooijberg

Eenzaam

hij doolde dagen over straat
weggerukt van zijn vriendjes
zwalkte hij van links naar rechts

niemand meer om mee te spelen
ze zoefden langs hem heen
de wind kreeg vat op hem

in stralen viel de regen neer
hij plakte aan alle kanten
werd vies in een hoek gedrukt

in de zomer kleurde hij in het groen
veranderde met de herfst in heldergeel
als gekromd en bruin is hij vergaan


gerda hooijberg
Thema = Eenzaam
2014-12-11 / Sebastiaan Stroosnijder

Eenzaam

In een ruimte vol met mensen
sta je daar enigszins alleen
het contact waarnaar jij verlangt
komt niet tot stand

het besluit om weg te gaan
komt dan ook niet ineens
op de weg terug naar huis
passeer je de wereld

En wanneer de deur in het slot valt
is daar de stilte die wacht  
Het licht in de kamer laat je uit
Eenzaam leg je jou hoofd ten ruste

knarsende gedachtes
vol oud zeer
zo val je in slaap
om weer alleen te ontwaken.


 
© Sebastiaan Stroosnijder
[1] 2

archief

zoek

dichters

oud-dichters

thema's

periode/jaar